پرستوی آسمان

قصه اینه دست ما نیست یه نفر از ما دو تا باید فدا شه
ساکتم چون دستای ما بی صدا باید جداشه
توی چشمام اضظرابه تو فقط می دونی من حالم خرابه
چی میپرسی تو که می دونی سوالت بی جوابه

سنگین این غم رو دلم، بعد تو عاشق نمیشم
شب خونه کرده تو دلم کاش که میشد باشی پیشم
فردامو امشب بی صدا میسپارم دست تقدیر
داره صدامو میبره این بغض بی رحم نفسگیر
این راه طولانی ببین خط پایانی نداره
قلبم از امشب خالیه تا قیامت بی قراره
هرکس که میپرسه ازت تو بگو تقصیر من بود
من بی گناهم مثل تو جرم ما عاشق شدن بود

مثل روزه مطمئنم اینکه خوشبختیتو میبینم به زودی
من که رفتم فکر کن از اول کنار من نبودی
خاطراتت موندگاره قلب پاک تو که تقصیری نداره
نازنینم بعد من می تونی عاشق شی دوباره
سنگین این غم رو دلم بعد تو عاشق نمیشم
شب خونه کرده تو دلم کاش که میشد باشی پیشم
فردامو امشب بی صدا میسپارم دست تقدیر
داره صدامو میبره این بغض بی رحم نفسگیر
این راه طولانی ببین خط پایانی نداره
قلبم از امشب خالیه تا قیامت بی قراره
هرکس که میپرسه ازت تو بگو تقصیر من بود
من بی گناهم مثل تو جرم ما عاشق شدن بود